Ο Μανώλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό "Ρίζα" της Ιεράπετρας..Σε πολύ μικρή ηλικία ήθελε να δείξει την δεξιοτεχνία του στην Λύρα, ζητώνας από τους γόνεις του μια λύρα....Οι γονείς του αγρότες το θεώρησαν παράλογο και ανούσιο να του πάρουν λύρα..Αυτός όμως ήταν γεννημένος να ακολουθήσει αυτό το δρόμο πάσι θυσία, έτσι το παιδικό του μυαλό γεννούσε τρόπους να αποκτήσει μια λύρα.
Έπιασε ένα τάβλι το έκανε λύρα, βάζοντας για χορδές τα καλώδια του ΟΤΕ και για δοξάρι μια βέργα απο ρογδιά , νομίζοντας οτι εκεί θα εξασκηθεί, είδε όμως οτι ήταν μάταιες οι ελπίδες του και "βούτηξε" μια αληθινή απο ένα ξάδερφό του..Ο Μανώλης Αλεξάκης τιμωρήθηκε γι αυτό "τις έφαγε" για τα καλά αλλά δεν το έβαλε κάτω, και έξη μήνες μετά έπαιζε επαγγελματικά στα "Ριζίτικα"... Σήμερα είναι ένας λυράρης στα αυστηρά πλαίσια της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής, αλλά και ένας μεγάλος δεξιοτέχνης...Ο ίδιος λέει "ονομάζω κάποιο θρύλο όχι μόνο όταν είναι δεξιοτέχνης και κορυφή, αλλά όταν καταβάλει και μεγάλη προσπάθεια"
Έπιασε ένα τάβλι το έκανε λύρα, βάζοντας για χορδές τα καλώδια του ΟΤΕ και για δοξάρι μια βέργα απο ρογδιά , νομίζοντας οτι εκεί θα εξασκηθεί, είδε όμως οτι ήταν μάταιες οι ελπίδες του και "βούτηξε" μια αληθινή απο ένα ξάδερφό του..Ο Μανώλης Αλεξάκης τιμωρήθηκε γι αυτό "τις έφαγε" για τα καλά αλλά δεν το έβαλε κάτω, και έξη μήνες μετά έπαιζε επαγγελματικά στα "Ριζίτικα"... Σήμερα είναι ένας λυράρης στα αυστηρά πλαίσια της Κρητικής παραδοσιακής μουσικής, αλλά και ένας μεγάλος δεξιοτέχνης...Ο ίδιος λέει "ονομάζω κάποιο θρύλο όχι μόνο όταν είναι δεξιοτέχνης και κορυφή, αλλά όταν καταβάλει και μεγάλη προσπάθεια"