Ο Παπαδάκης Ζαχάρης ζει ένα μοναδικό έρωτα, λέγοντας άπειρες ερωτικές μαντινάδες..Όμως η μοίρα τους χωρίζει και η γυναίκα του λίγο καιρό αργότερα ξανά αρραβωνιάζεται...και ο Ζαχάρης της λέει...
Δεν με πειράζει ο χωρισμός
καημό χω πιο μεγάλο,
πως το δικό μας όνειρο
θα ζήσεις μ΄ένα άλλο..
στο δαχτυλίδι πού΄δεσε
τον άλλο με τα σένα,
κρέμονται χίλια όνειρα
που μού χεις σκοτωμένα..
Λίγο καιρό αργότερα εκείνη παντρεύεται, και τότε ο Ζαχάρης ο Παπαδάκης βρίσκει την δύναμη και λέει...
Στα στέφανα σου μια καρδιά
και μια ελπίδα σβήνει,
μα θέλω η δυστυχία μου
χαρά για σε να γίνει...