Η τυφλή θαυμάστρια...

Παραμονή πρωτοχρονιάς, ο Αριστείδης Χαιρέτης (Γιαλάφτης) δέχεται ένα τηλεφώνημα..
Μία τυφλή τηλεφωνεί στον Άρη και του λέει. Είμαι τυφλή και είμαι η μεγαλύτερη θαυμάστρια σας, αρχίζει η τυφλή να λέει στον Αριστείδη μαντινάδες του... Κλείνουν το τηλέφωνο και ένα τέταρτο μετά την αλλαγή του χρόνου ο Γιαλάφτης της τηλεφωνεί και της λέει κλαίγοντας....

Ποιά μαντινάδα να σου πω

στο περιστατικό σου,
να μουν ο θιος να σου δινα,
πρωτοχρονιά το φως σου...

Ο Γιώργης Σωπασής..

Ένα μεγάλο έρωτα ζούσε ο Γίωργης Σωπασής με την γυναίκα του (Μαρία)... Όμως ο καρκίνος χτύπησε , και διάλεξε την Μαρία ... Στην κηδεία όταν την κατεβάζανε ο Γιώργης της έβαλε τα στέφανα τους και είπε....

Σου βαλα τα στεφάνια μας,

ποτέ σου να μην νιώσεις,

φως μου πως είσαι μοναχή,

στο μνήμα και παγώσεις...

Ο χωρισμός του Παπαδάκη Ζαχάρη...

Ο Παπαδάκης Ζαχάρης ζει ένα μοναδικό έρωτα, λέγοντας άπειρες ερωτικές μαντινάδες..Όμως η μοίρα τους χωρίζει και η γυναίκα του λίγο καιρό αργότερα ξανά αρραβωνιάζεται...και ο Ζαχάρης της λέει...

Δεν με πειράζει ο χωρισμός

καημό χω πιο μεγάλο,

πως το δικό μας όνειρο

θα ζήσεις μ΄ένα άλλο..

στο δαχτυλίδι πού΄δεσε

τον άλλο με τα σένα,

κρέμονται χίλια όνειρα

που μού χεις σκοτωμένα..

Λίγο καιρό αργότερα εκείνη παντρεύεται, και τότε ο Ζαχάρης ο Παπαδάκης βρίσκει την δύναμη και λέει...

Στα στέφανα σου μια καρδιά

και μια ελπίδα σβήνει,

μα θέλω η δυστυχία μου

χαρά για σε να γίνει...

Ο Μανώλης Βάρδας...

Πλησίαζε πάσχα και όλοι στον Άγιο Νικόλαο ήταν ντυμένοι με γιορτινά, εκτός τον Μανώλη Βάρδα ο οποίος ήταν ντυμένος με τα ρούχα της λύπης (αφού πενθούσε το γιό του Γιάννη)...Ένας γνωστός λέει στον Μανώλη "χρόνια πολλα, καλό πάσχα" και τότε ο Βάρδας εκφράζει την λύπη του λέγοντας....

Έβαψα ένα βότσαλο

και το κρατώ γι αυγό μου,

τζούγκρισα με τση μοίρας μου,
κ έσπασε το δικό μου...

Το ρόδο μου...

Ο Γιάννης Χασαπλαδάκης ή Καβρός όντας μυλωνάς αγάπησε μια κοπελιά, δεν του την έδιναν, και τότε την έκλεψε...Όταν φύγανε είπε...

Ρόδο σουνα και σε κλεψα

και σ έφερα στο μύλο,

και κάθε χρόνος που περνά

σου πέφτει και ενα φύλλο...

Λίγα χρόνια μετά η γυναίκα του (Ελένη) πέθανε και τότε ο Καβρός δεν μπορούσε να κρύψει το συναίσθημα που τον πλάκωνε..

Ρόδο σουν και τα φύλλα σου

επέφτανε ένα ένα

του εβδομήντα θύελλα

τα πήρε μαζωμένα..

Μακριά πλέον από την Ελένη η ζωή του δεν άξιζε....νοσηλεύεται στο νοσοκομείο σοβαρά άρρωστος, λέει του γιατρου.."γιατρέ δεν έχω ζωή πεθαίνω" ο γιατρός θέλοντας να κάνει χιουμοριστική τη στιγμή λέει στον Καβρό "να μας πάρεις τηλέφωνο να μας πεις πως περνάς" και τότε ο μοναδικός καβρός λέει...

Δεν έχει έκεια τηλέφωνο

ειν η γραμμή κομμένη,

γιατί αν είχενε γραμμή

θα με παιρνε η Ελένη..

Η μέλισσα και το παιδί...

Κάποτε στην Λέρο μια μέλισσα τσίμπησε ένα παιδί και το παιδί έπαθε αλλεργικό σοκ και πέθανε..Τα ΜΜΕ είχαν βουήξει , όταν ο μοναδικός Ζαχάρης Παπαδάκης είδε το περιστατικό στην τηλεόραση είπε...

Ποια μέλισσα σου τρύγισε

ανθέ μου τ άρωμα σου,

να τση χαλάσω τα κελιά

να φτιάξω τα κεριά σου..

Ο στραβός στον τάφο του πατέρα του....

Ο Μανώλης Πασπαράκης ή στραβος έμεινε τυφλός απο νέα ηλικία λόγο οστρακίας...Αδερφός φίλος και οδηγός στην ζωή του, του στάθηκε ο πατέρας του, όταν ο γέρος πασπαράκης πέθανε ο Στραβός ζήτησε να τον πάνε στον τάφο του...Έκατσε έβγαλε την λύρα και έπαιξε ένα παραπονιάρικο σκοπό λέγοντας...

Φεύγεις ψυχή μου τση ψυχής

γλυκιά παρηγοριά μου..
που με τα ματια σου τα δυο

φέγγαν και τα δικά μου..

Η τελευταία μαντινάδα του μιχαλόμπα..

Νοσηλεύεται ο Μιχαλόμπας στο νοσοκομείο σοβαρά....καταλαβαίνει ό,τι είναι η τελευταίες στιγμές του και λέει στην γυναίκα του, "ήρθε η ώρα να πεθάνω" και λέει η γυναίκα του "και γω ήντα θα γίνω μετά" και τότε ο Μιχαλόμπας είπε....

Δάκρυα μου γύρεψε ο καημός 
μα δεν του τά΄δωσα όλα,
και τον αφήνω να διψά 
μην τα ληφτεί μια βιόλα..