mantinadesblog.gr: .Ραπτάκης Γιώργης

Τρέμω αέρας σαν φυσά, τση ελπίδας να μην σβήσει,

το λίγο φως που η μοίρα μου, ξέχασε κι είχε αφήσει..

Μ΄ένα δικό μου τρόπο ζω, κι αλλιώτικους κανόνες,

γι αυτό δεν συμβιβάζομαι , με τση γνωστές εικόνες...

Άστω το σ αγαπώ να βγεί, από τα δυο σου χείλη,
αύριο κι όχι σήμερα, που είναι μια τ Απρίλη..

"Ραπτάκης Γιώργης"

Άμα θα νιώσεις τσ΄ογρασάς,να σε περνά το κρύο,
η σκέψη νου σε κοίμισε, στον τόπο των δακρύων..

"Γιώργης Ραπτάκης"

Δώσε μου πίσω τ' όνειρο, που 'χα για σένα πλάσει,

να μην το ρίξειςσ' άλληνου, αγκαλη κ χαλάσει...

Λέξεις δεν βρίσκω να σου πω, το πόσο σε λατρεύω,

είσαι πληγή που με πονεί μα δεν την εγιατρεύω..

"Γιώργης Ραπτάκης"

Ποια είσαι και πως μπόρεσες,και στη ζωή μου μπήκες,

που σουνα τόσονα καιρό, και τώρα πως με βρήκες...