mantinadesblog.gr: ομορφιά

θνητός εγώ κι αυτή θεά ,και για να με τρεζάνει

επήρε ανθρώπινη μορφή , και τη γυναίκα κάνει

Η ομορφιά ναι χάρισμα, να το χουν οι ανθρώποι,

μ΄άμα δεν το χει κι η ψυχή, μοιάζουν καμένοι τόποι...

Να μουν αέρας να ριχνα στα μάτια, τα μαλλιά σου,

για δεν μπορώ να τη θωρώ, τη λάμψη τσ ομορφιάς σου...

Κρίμα τον κόπο που βαλες, στην ομορφιά σου φύση,

να βάλεις την ανατολή, απέναντι στη δύση....

Τρόχαλος κακοπάντιδος...είναι το πέρασμα σου...
βιόλα μου κι όμως θ' ανεβώ...να δω την ομορφιά σου...

Για μένα είσαι στη ζωή...ότι ζητούσα να 'βρω
μια ζωγραφιά χρωματιστή...μέσα σε φόντο μαύρο..

Ψάχνω στον δρόμο για να βρω,κάποια που να σου μοιάζει,
μα δυστηχώς στα κάλη σου, κανείς δεν πλησιάζει..

"Γιώργος Καμαράτος"

Χρόνε που φθείρεις, τσ΄ομορφιές μην φθείρεις τη δική τζη,

άστω στον ψεύτη το ντουνιά στολίδι το κορμί τζη..

Σταγόνες απ΄τη θάλασσα, λίγο ουρανό οντε βρέχει,
κι' από τα δάση χρώματα, το κοίταγμα τση έχει..

"Ζαχάρης Παπαδάκης"

Πρωί πρωί σηκόνομαι, τον κόσμο κάνω χάζι,

παρατηρώ τα γιασεμιά κανένα δε σου μοιάζει..

"Βαγγέλης Βρέντζος"

Είναι όμορφη κ ειμαί άσχημος,μικρή και γω μεγάλος,
και δεν με φτάνουν όλα αυτά, μα ναι στη μέση κι άλλος...

Σαν ανθισμένη αμυγδαλιά, είσαι και θα με κάψεις,

με την καινούργια φορεσά , που θελα πας να ράψεις..

"Γιαλάφτης"